Woensdag .

Ben nog geen stap buiten de deur geweest,en toch al zoveel emotie voor mij voorbij zien komen ,

Mijn intentie om te schrijven,over dingen ,die er nu op mijn oude dag , nog voorbij komen ,elke dag heeft een ander verhaal ,kreeg van een dochter afgelopen zaterdag de vraag ,mam is er geen kaart van Greetz binnen gekomen , en ja , vandaag was ze er .

Was hier bijzonder blij mee natuurlijk ,

Maar dit was nog niet het enige , waar ik mee verrast werd , een oud collega van mijn broer ,Zulke lieve man , mijn broer was de weg kwijt , en toch wilde hij maar steeds fietsen , met een eindeloos geduld heeft pater Jan mijn broer bij gestaan , totdat het totaal niet meer ging en is mijn broer overgeplaatst naar een verzorgingshuis Cunera ,mijn broer is al lang overleden , en deze man wordt de volgende maand 92 jaar , had hem een kaartje gestuurd zie hier de kaart ,ook weer met een zekere emotie .

Dit is wel zo mooi .om dit te mogen ontvangen ,

En na de middag , kwam mijn lieve huisarts , helemaal niet geroepen ,nee ze komt helemaal uit zich zelf , want het is nu eenmaal zo , wij willen allemaal oud worden maar …..OUD ZIJN IS EEN ANDER VERHAAL .

En het mooie was nu , dat ook bij mijn buit van alles , wat in de hal lag ,er ook de nieuwe Margriet bij zat .

En nu komen wij bij de kern van mijn verhaal ,er staat een heel artikel in van schrijfster YVONNE KROONENBERG .heb ook zeker boeken van haar gelezen :

Ze heeft een boek geschreven met de titel ….Leven voor gevorderden , is een bundel even amusant als scherpe columns over oud worden ; over de leuke kant ? Van mij een ?en over de valkuilen , want die zijn er in ruime mate Sommige oudjes gaan klagend , steunend en seksloos door het leven ( zijn haar woorden ) terwijl dat in de meeste gevallen niet hoeft aldus de schijfster Een kwestie van bij blijven , je sociale netwerk in stand houden ,Waarom zou je niet mogen praten over wat er prominent in je leven aanwezig is ?” Vraag ze , de ouwelullenpijn “die wij ouderen voelen ,is nu eenmaal zeer aanwezig,zo en toen waren wij nu eenmaal bij het punt , waar we wilde zijn , en het samen ,de huisarts en ik ,door wilden nemen , alleen al een luisteren oor ,en een herkenning, dat die pijnen er ook echt zijn , en al die ongemakken van dien ,krijg er een pilletje bij , het wordt zachtjes aan een huisapotheek.

Maar laten de moed niet zakken , morgen wordt ik opgehaald door mijn zoon plus schoondochter.we gaan naar Linden ben benieuwd.volgende week woensdag met de Welzijn plus bus mee op verrassing reis , daar hoor je nog van ,blijf dingen zoeken ,die mij verrassen

Blijf heerlijk de bloempjes zoeken , er zijn er nog vele ,die op mijn pad komen .

Liefs Maria.

Plaats een reactie