En wat is het moeilijk ,schreef al aan mijn kinderen ,
Het is net geen bloed en tranen ,maar wel zweten ,
Om die ( krengen ) elastieken kousen uit te krijgen ,
Het was gisteren avond geen kleinigheid om ze uit te krijgen ,
En deze morgen weer aan ,
En het is wonderwel gelukt ,
Sukkel zo maar verder ,weet dat ik het kan ,
Maar is er hulp bij ,fijn alle hulp is welkom .
Kan ik stil van genieten , via mijn wonderdoosje .voor mijn “Lief “ wordt er een kaarsje aangestoken,en zijn naam genoemd .
Afscheid .
Toen konden we nog samen praten .
Toen konden we bij je zijn ,
toen waren het spaarzame momenten
Wat voelde we ons nietig en klein .
Konden we het maar veranderen ,
Konden we het leven ,laten zijn .
Konden we maar ..
Het was ons niet gegeven .
Het afscheid stond voor de deur .
Het klopte onvermijdelijk aan .
Die hogere macht besliste
En wij ..
moesten. Je laten gaan .
( Marleen Ypelaar - vd Greef )
liefs Maria .,
Grutje vertelt... 
7 reacties op “Weer een dag verder .”
Zo rubberen werkhandschoenen. Ik doe dat ook met de mijne anders maak ik gaatjes in mijn kousen.
LikeGeliked door 1 persoon
Mieke dit moet je niet hebben
Trek jij ze zelf aan en uit ? Vindt het nog een bezoeking alhoewel ik graag nog eigen initiatief wil
Nemen fijn weekend
LikeLike
Zo rubberen werkhandschoenen. Anders kunt ge ze opentrekken met u nagels. En ze lichtjes twisten als ge ze aanhebt. Dat werkt beter. En alle plooien eruit wrijven. De
LikeGeliked door 1 persoon
Klopt prettige avond
LikeLike
ik heb voor mijn vader zo een hulpding gekocht. Nu kan hij het zonder ze stuk te trekken!
LikeGeliked door 1 persoon
Bedoel je kousen?
LikeLike
ja inderdaad!
LikeLike